Bilgi Üstün Değer

Rubainin Değerli Dostları,
17. sayı ile yeniden merhaba.
Kavuşturana şükür!
Sık sık şahit oluruz. Bilginin yüceltildiği bir ortamda bir konudan bahsedilmekte, bir bilginin eksikliğinden dem vurulmaktadır. Dinleyicilerden biri kendinden gayet emin ve bir çırpıda, “Çok mu lazım?” deyiverir. O, her türlü bilgiyi süzgeçten geçirmiş, gerekli gereksiz bütün bilgileri ayıklamış bir dehadır.
Mantığın ulaşacağı muhtemel nokta şudur: Meseleye “O neye lazım, bunu bilmek şart mı, ötekinin ne faydası var, beriki neye yarayacak?” mantığıyla yaklaşmak, genellikle zihnî tembelliğimizi örtbas etmenin en kestirme yoludur.
Bilenle bilmeyeni birbirinden kesin çizgilerle ayıran bir kültür ve medeniyetin mensupları, bilgiyi üstün değer olarak kabul etmek zorundadırlar. Aksi hâlde referanslarıyla aralarında sağlıklı bir bağ kurmaları güçleşir.
Sahi, biraz felsefe bilsek, biraz psikolojiden anlasak, biraz tarih okusak fena mı olur?
Bestesi Kemanî Tatyos Efendi’ye, sözleri Ahmet Rasim’e ait “Bu akşam gün batarken gel/Sakın geç kalma erken gel” dizeleriyle başlayan o güzel Uşşak şarkıyı yazılış ve besteleniş hikâyesini bilerek dinlemek insana daha büyük bir haz vermez mi?
Dört işlemin ötesinde biraz matematik bilsek (muhakemeyi, soyut düşünme yeteneğini geliştirir), bir enstrüman çalabilsek (ruhu eğitir), ezberden iki şiir okuyabilsek (dil zevki kazandırır) fena mı olur? Şair Hayyam matematikçi değil miydi?
Şiir yazarak, yayınlayarak bir iddianın sahibi olanlar, “Aprınçur Tigin de kim, onu tanımak zorunda mıyım? Uygurca metinlerden bana ne? Ben bugünün ve yarının şiirini yazıyorum. Divan şiiriymiş, halk şiiriymiş, aruzmuş, heceymiş, gazelmiş, tuyuğmuş, kalenderiymiş, koçaklamaymış, varsağıymış, semaiymiş, lebdeğmezmiş... Beni ilgilendirmiyor.” dememelidir.
Bugün son sözü 20. yüzyılın yönetici, ressam ve şairlerinden Vedat Varol (1930-1996) söylesin:
Fethettiği yerler ve cihan dar gelmiş
Harpler kazanan bunca hükümdar gelmiş
Hiç var mı yenik düşmeyen aşkın gücüne
Tarih boyu hükmetmeye hep yâr gelmiş
Yeni sayıda buluşmak ümidiyle.
Bismillah.